
شیـــــعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین کوی دل بـــا کـــــــــاروان کربــلا دارد حسیـــن
ازحریـم کعبه جدش به اشک شست دست مــــروه پشت سر نهاد اما صفا دارد حسین
می برد در کربلا هفتاد ودو ذبـــح عظیـــم بیش از این ها حرمت کوی منی دارد حسیـــن
پیش رو راه دیار نیستی کـافیش نیــــست اشک وآه عـــالمی هم درقفا دارد حسیـــــــــــن
بس که محملها رود منزل به منزل با شتاب کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسیـــن
رخت ودیباج حرم چون گل به تاراجش برند تـــــا بجایی که کفن از بوریـــا دارد حسیــــــن
بردن اهل حرم دستور بود و ســــر غیـــــــب ور نـــه این بی حرمتی ها کـی روا دارد حسین