بیـــانـــاات آیت الله محمد تقـــی بهجـــت (قدس سره الشریف) در مــورد : اگر درست به قرآن عمل میكرديم...
ولایـــــــــــــــــــــــــــــــــت عشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــق

اگر درست به قرآن عمل مى كرديم، با عمل خود ديگران را جذب مى كرديم؛ زيرا مردم غالبا ـ به جز عدّه ى معدود ـ خواهان و طالب نور هستند، و آنان كه به اسلام و قرآن نگرويده اند، قاصرند و نور به آن ها عرضه نشده است. اين گونه افراد به اعمال ما و رفتار ما نگاه مى كنند، كه در ظاهر خوب، و در باطن بد است و زير و روى آن با هم تفاوت دارد!
اگر راست مى گوييم كه قرآن سلاح است، پس چه احتياج به سلاح ديگر؟ اگر به قرآن عمل مى شد، آيا اين همه بين مسلمانان جنگ و خونريزى واقع مى شد؟!
با قيمت نفت سلاح تهيّه مى كنيم و به جان هم مى افتيم و برادركشى مى كنيم! عمل به قرآن، يعنى اين كه از ظالم كناره گيرى كنيم و ظالم را لعن كنيم و از او تبرّى بجوييم ولى عموم ما مسلمانان، يا خود ظالم هستيم، و يا با ظالم هم پيمانيم!
بنى اميه و بنى عباس حدود پانصد سال حكومت كردند، با آن همه جنايات و ظلم كه آن ها نسبت به على و اولاد على و ذرّيّه ى رسول اللّه ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ روا داشتند باز هم ما مسلمانان آنان را قبول مى كنيم و دوستشان داريم، و با اين حال، مدّعى هستيم كه عمل به قرآن مى كنيم، و از «حَسْبُنا كِتابُ اللّه »(1)؛ (كتاب خدا براى ما بس است) دم مى زنيم، لذا در زمان ظهور دولت حقّ و حضرت حجت ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ اول به حساب همين مدّعيان عمل به قرآن مى رسند؛ زيرا اين ها از كفار معاندترند. و نصارى چون مى بينند حضرت مسيح ـ عليه السّلام ـ به آن حضرت اقتدا مى كند، از آن حضرت متابعت مى كنند و زودتر از ديگران به اسلام و حضرت مهدى ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ مى گروند.
منبـــع : ســـایـــت آیت الله بهجت (قدس سره الشریف)